Deze mail kreeg ik van een bezorgde mama:

Beste schooldirectie, schoolteams, CLB's, leerlingenbegeleiders, vertegenwoordigers van de belangen van het kind...

Tot mijn groot genoegen is hij dit weekend ziek uitgevallen. Koorts, keelpijn, snotvalling... U leest het goed: tot mijn groot genoegen!! Ik ben zo dankbaar dat hij de komende week niet angstvallig zijn gezicht moet bedekken (tot wel meer dan 8u onafgebroken per dag!) en tot in den treure zijn handen moet ontsmetten, afstand houden, eenrichtingsverkeer volgen, enz... Nee, dan liever een paar dagen lekker uitzieken in een warm bed, omringd door liefdevolle zorgen en nabijheid, zijn lichaam laten doen waar het voor gemaakt is: een virus/bacterie overwinnen en hiermee zijn weerstand tegen evt. volgende virussen/bacteriën trainen. Ik weet wel dat u enkel de richtlijnen van bovenaf volgt, maar ik vraag me wel af wanneer jullie, de mensen die opgeleid zijn om onze kinderen de best mogelijke opleiding te verschaffen; jullie, die inzicht hebben in de psychologie van het kind-zijn; jullie, die weten wat voor kinderen belangrijk is; maar vooral: jullie, die mee instaan voor het dagelijks welzijn van deze kinderen, zich gaan afzetten tegen de nutteloze, uiterst schadelijke maatregelen waaraan onze kinderen dagelijks worden blootgesteld. Ik ben zelf een kritische denker en neem niet zomaar alle informatie voor waar aan. Heel wat wetenschappelijk onderbouwde artikelen die de krantenkoppen en de mainstream media niet halen, zijn gelukkig wel vrij toegankelijk voor wie een klein beetje moeite doet, dus ook (en vooral!?) voor jullie! Na heel wat opzoekingswerk en lectuur van verschillende origine (experten, gezondheidswerkers, psychologen, virologen) onthou ik vooral dat: - virussen permanent aanwezig zijn in onze leefwereld, ook het coronavirus, jawel - dat deze virussen 'dood' zijn tot ze een goede gastheer vinden om zich in te vermenigvuldigen - dat 99% van alle potentiële gastheren covid-19 overwint zonder enige complicaties (dit cijfer is zelfs nóg hoger als de gastheer niet tot de risicogroep behoort, zoals de jongeren op uw school dus...) - dat deze besmette gastheer de virusdeeltjes overdraagt via speekseldruppeltjes die vrijkomen bij het hoesten/niezen en het daarom belangrijk is om in de elleboog te hoesten/niezen en regelmatig de handen te wassen - dat deze druppeltjes zo'n 1m ver kunnen vliegen, dus dat afstand houden in weinig geventileerde ruimtes een absolute must is (beter is nog om niet in weinig geventileerde ruimtes te vertoeven) - dat deze druppeltjes in de buitenlucht sneller wegwaaien of verdampen en dat besmetting in de buitenlucht zelden tot nooit voorkomt. Buiten afstand houden is compleet zinloos. Er zijn intussen tal van voorbeelden van grote evenementen die in de buitenlucht plaatsvonden waarbij duizenden mensen heel dicht en zonder mondmasker bij elkaar stonden en die totaal niet gevolgd werden door een plotse toename van ziektegevallen. - dat deze druppeltjes klein genoeg zijn om toch door de stof van de gebruikelijke mondmaskers te geraken (het besmettingsgevaar is slechts 3% lager dan zonder mondmasker!!) - dat het foutief dragen van mondmaskers juist méér risico met zich mee brengt (aldus de WHO en zeker van toepassing bij jongeren!!!) - dat het risico op een luchtweginfectie (en dus ook op een corona-infectie) net toeneemt door het dragen van een masker. Achter het mondmasker ontstaat een warme, vochtige ruimte waarin de uitgeademde virusdeeltjes (=wat een gezond lichaam doet om zich van het virus te ontdoen) worden verzameld en vervolgens terug ingeademd, waardoor je letterlijk jezelf besmet - dat er een relatief kleine risicogroep bestaat (+70j, onderliggende aandoeningen, verminderde weerstand) die we met zijn allen moeten beschermen door handen te wassen en afstand te houden (zeker bij ziekte!) - dat we ons het best kunnen beschermen tegen dit en andere virussen door onze weerstand te ondersteunen - dat onze weerstand in grote lijnen op drie vlakken kan (moet!) ondersteund worden (fysiek, mentaal en emotioneel) : Gezonde voeding, voldoende bewegen, angst en stress vermijden, elkaar omhelzen... Maar bovenal weet ik helaas welke impact alle maatregelen hebben op het mentaal welzijn van de jongeren. Hij koos nl. voor een nieuwe start op z'n nieuwe school, omdat hij tijdens de vorige lockdown in een groot isolement geraakt was en ronduit depressieve gevoelens kreeg. De ontdekking van deze school gaf hem letterlijk nieuwe moed. De eerste maanden waren niet gemakkelijk voor hem op intellectueel gebied omdat hij tegen een grote achterstand is aangelopen en hij nog niet echt een goede manier van studeren had gevonden. Dankzij de inspanningen van het lerarenteam blijft hij echter heel hard zijn best doen om kost wat kost op deze school te kunnen blijven. De school die hem weer perspectief bood. De school waar hij vrienden vond, een sociaal netwerk en een uitdaging om iets van zijn leven te maken. "Bood", inderdaad, want als de huidige maatregelen onverminderd worden verder gezet, ben ik, als moeder die alleen maar het beste voor haar kind wil, niet bereid om hem dagelijks meer dan 8 uur lang te blijven blootstellen aan de maatregelen en zo zijn algemene gezondheid in gevaar te brengen (fysiek en mentaal!). Ik hoop zo hard dat jullie, de schoolteams, de directies, de leerlingenbegeleiders, de clb's en vertegenwoordigers van de belangen van het kind in het belang van ALLE jongeren massaal aan de alarmbel gaan trekken, in discussie durven gaan, de feiten achter de bangmakende krantenkoppen zelf gaan onderzoeken en ingrijpen voor het te laat is... Voor Guy Delacourt (de 19-jarige hogeschoolstudent die afgelopen donderdag uit het leven stapte) is het helaas te laat... Laat het aub voor die andere naar schatting 10% jongeren met depressieve gevoelens niet te laat zijn! Of zoals de mama van Guy Delacourt haar hartverscheurende oproep klonk: "Dit zijn moeilijke tijden die zwaar wegen voor iedereen. We moeten afstand houden van elkaar, hoewel elke vezel in ons lijf zegt dat we elkaar willen omhelzen. Dat vloekt in ons hoofd, en hoe langer deze periode duurt, hoe meer dat gaat vloeken." Ik hoop zo hard dat ook jullie gezond verstand het gaat winnen van de angst en dat jullie mee gaan ijveren opdat er maatregelen worden genomen die echt werken om niet alleen de kleine groep echte risicopatiënten (3%) te beschermen, maar ook die 97% anderen opnieuw voluit te laten leven, zodat "zorg dragen voor elkaar" weer een tweerichtingsbegrip wordt! Met bezorgde doch hoopvolle groeten Eveline ~~if you want to cure the world, don't emanate fear, emanate love~~ Ram Dass #zorgenvoorelkaar #tweerichtingsbegrip #nomorefear